Krioterapia, czyli leczenie zimnem polega na miejscowym obniżeniu temperatury tkanek, co powoduje:

- zmniejszenie lub uśmierzenie bólu,
- zahamowanie stanu zapalnego,
- zwolnienie procesów przemiany materii,
- zmniejszenie lub ustąpienie obrzęków,
- zwiększenie zakresu ruchu w obrębie leczonych stawów,
- zwolnienie odruchów i zmniejszenie pobudliwosci włókien nerwowych,
- zwężenie naczyń oraz ich okresowe rozszerzenie, przekrwienie czynne,
- zwiększenie napięcia mięśniowego (przy krótkim czasie działania bodźca) oraz obniżenie napięcia mięśniowego (przy - - dłuższym działaniu bodźca).

Kriostymulacja poprawia stan kliniczny i funkcjonalny pacjentów, dzięki czemu przyczynia się do skrócenia czasu rehabilitacji i przyspiesza powrót do zdrowia.

- choroby reumatyczne i zwyrodnieniowe (zmiany zwyrodnieniowe stawów, GPP -               gościec pierwotnie postępujacy, ZZSK - zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa w   fazie początkowe, osteoporoza, choroba Bechterowa, choroba Scheuermanna itp.)
- stany po urazach: złamaniach i stłuczeniach (uraz świeży, opóźniony zrost kostny,               opóźnienia zastosowania endoprotez, staw rzekomy)
- wzmożone napięcie mięśniowe (spastyczność)
- rehabilitacja po zabiegach operacyjnych - po protezoplastyce kolana, artroskopii itp.
- nerwobóle, zespoły bólowe (rwa kulszowa, lumbago itp.)
- choroby mięśni, więzadeł, skręcenia
- obrzęki, nadwaga i otyłość - kriostymulacja przyspiesza metabolizm komórkowy
- zastosowania kosmetyczne - np. cellulitis

- nadwrażliwość na zimno,
- zespół Raynauda,
- zapalenie pęcherza moczowego i miedniczek nerkowych,
- zapalenie naczyń,
- ciężkie schorzenia serca i naczyń,
- stany wyniszczenia i ogólnego osłabienia,
- odmrożenia