Koncepcja PNF opiera się na budowie anatomicznej ciała człowieka, dlatego w pracy z pacjentem wykorzystywane się ruchy naturalne, trójpłaszczyznowe, odpowiadające czynnościom dnia codziennego. Zgodnie z założeniami filozofii PNF terapia ma być przyjazna pacjentowi ? bezbolesna, bezpieczna i funkcjonalna, czyli dostosowana do indywidualnych potrzeb chorego. Metoda znajduje zastosowanie w pracy z pacjentem neurologicznym, również w ortopedii, pediatrii, wadach postawy, skoliozach, chorobach nerwowo-mięśniowych.

Jest to metoda biomechanicznego diagnozowania i leczenia zespołu bólowego kręgosłupa. Diagnozowanie oparte jest na dokładnej znajomości wzorców bólowych i na obserwacji zmienności tych objawów tak w wywiadzie jak i w badaniu przedmiotowym. Nadrzędnym celem tej metody jest likwidacja ryzyka nawrotu dolegliwości.

Podstawą tej metody jest zgodność ćwiczeń z naturalnym rozwojem ruchowym człowieka. Usprawnianie ma na celu rozwijać odruchy na danym etapie fizjologiczne, a hamować odruchy patologicznie przetrwałe. Hamowanie oparte jest na zmianie ułożenia punktów kluczowych głównych (głowa, szyja, obręcz barkowa, obręcz biodrowa) i punktów kluczowych pomocniczych (nadgarstek, stopa, palce). W zależności od stanu pacjenta wyróżnia się 4 etapy ćwiczeń.

Metoda Ackermanna jest ukierunkowanym systemem terapii, którą wyróżnia szczegółowa diagnostyka pacjenta oraz precyzyjna technika leczenia manualnego. Terapia oparta jest na bardzo dokładnym badaniu przestrzennego ustawienia układu kostnego, oraz skutecznym postępowaniu chiropraktycznym . Każdy ruch w tej terapii, charakteryzuje się precyzją i dokładnością, dając zamierzony efekt. Metoda pozwala na działanie w miejscu występowania zaburzenia, w sposób celowany. Przy zastosowaniu metody dr Ackermanna, w ciągu jednego, lub kilku zabiegów, można usunąć lub znacznie złagodzić ból

Brian Mulligan jest nowozelandzkim fizjoterapeutą, który przedstawił nową koncepcję diagnostyczno-terapeutyczną mobilizacji stawowej połączonej z ruchem. Opracował techniki mobilizacyjne (jak "NAGs", "SNAGs", "odwrotne NAGs" oraz mobilizacje połączone ruchem /tzw. MWMs/) działające bezpośrednio na stawy, a pośrednio na układ nerwowo-mięśniowy. Celem tej metody jest odblokowanie lub zmniejszenie bólu stawu. Nowatorstwo tej metody polega m.in. na połączeniu ruchu biernego wykonywanego przez terapeutę i ruchu czynnego wykonywanego przez pacjenta. Atutem koncepcji jest bezbolesność wykonywania terapii, co zapewnia Pacjentowi bezpieczeństwo i komfort.

Jest tometoda terapeutyczna stosowana w leczeniu schorzeń ortopedycznych, neurologicznych i układu mięśniowo-szkieletowego. Została opracowana i spopularyzowana przez Japończyka dr Kenzo Kase. Wykorzystuje się w niej specjalne taśmy - plastry o elastyczności 130-140%, które nie zawierają leków ani latexu. Taśma ma wpływ fizjologiczny na skórę, system krążeniowy i limfatyczny, powięź, mięśnie oraz stawy. Aplilkacje kinesiotapingu pozwalają na zachowanie pełnego zakresu ruchu, świadomą normalizację napięcia mięśniowego, aktywowanie mięśni uszkodzonych, zmniejszają ból, likwidują zastoje i obrzęki limfatyczne, korygują ułożenie powięzi i poprawiają mikrokrążenie.

Jest to metoda skierowana jest na diagnostykę układu nerwowego, wykrywającą nieprawidłowe napięcia wokół struktur nerwowych poprzez zlokalizowanie i mobilizację tego miejsca. Polega na leczeniu zaburzeń poślizgowych tkanki nerwowej celu usprawnienia jej elastyczności i ruchomości. Znajduje zastosowanie w ostrych stanach zapalnych i bólowych, wywołanych obrzękiem, krwiakiem, deformacjami lub zmianami ustawienia elementów kostnych, chorobą krążka międzykręgowego (rwa kulszowa), podrażnienie mięśni i więzadeł, zwłóknieniem tkanki łącznej, kompensacyjnymi przeciążeniami w przypadkach ograniczenia ruchomości.

Jest techniką rozciągającą, która działa przeciwbólowo przez zmniejszenie nadmiernego napięcia mięśnia w spoczynku, wykorzystująca naturalny odruch z receptorów znajdujących się w ścięgnach mięśni.

Masaż głęboki jest formą terapii tkanek miękkich polegającej na przywracaniu prawidłowego napięcia głębokich warstw mięśni i tkanki łącznej. Zmierzającą do poprawienia zdolności pracy poszczególnych tkanek za pomocą rozluźnienia, wydłużenia i usunięcia zrostów oraz nieprawidłowych wzorców ruchowych w układach tkanek w możliwie jak najbardziej skuteczny i najmniej obciążający Pacjenta sposób. Korzyści wynikające z pracy na tkankach głębokich to zmniejszenie bólu, przywrócenie lepszej postawy, większej gibkości i płynności ruchu.

Punkty spustowe to wrażliwe miejsca w mięśniach o wzmożonym napięciu, które są bolesne pod wpływem ucisku  i powodują ból promieniujący oraz inne objawy w obszarach ciała odległych od miejsca drażnienia. Terapia punktów spustowych jest techniką, która wykorzystuje różne formy ucisku i ruchów w różnych kierunkach we wrażliwych  miejscach w tkance mięśniowej. Celem terapii jest uwolnienie się od bólu i poprawa zaburzonych wzorców ruchowych.